Zerwane ścięgno Achillesa

Ścięgno Achillesa, inaczej nazywane ścięgnem piętowym, to największe i zarazem najsilniejsze ścięgno w organizmie człowieka, którego nazwa wywodzi się od mitycznego bohatera spod Troi – Achillesa. Jest umiejscowione w tylnej części podudzia, gdzie rozciąga się pomiędzy łydką a piętą. Powstaje w wyniku połączenia się ścięgna mięśnia brzuchatego łydki oraz mięśnia płaszczkowatego, które wspólnie tworzą mięsień trójgłowy łydki. Ścięgno Achillesa ma ok. 15 cm długości i 5 mm grubości. Kończy się szerokim przyczepem na guzie piętowym.

Pełni niezwykle ważną funkcję podczas chodzenia i biegania, ponieważ umożliwia zgięcie podeszwowe w stawie skokowym, co pozwala na podnoszenie stopy i płynne przenoszenie ciężaru ciała. To między innymi jemu zawdzięczamy umiejętność stawania na palcach. Ścięgno piętowe jest utworzone z silnej tkanki włóknistej. Ze względu na słabe ukrwienie jest ona szczególnie podatna na pęknięcia, naderwania oraz inne uszkodzenia. Urazy tej struktury upośledzają mechanikę kończyny dolnej, a w konsekwencji prawidłowy wzorzec chodu.

Otóż Ścięgno Achillesa, jak każda struktura tego rodzaju w ludzki organizmie, może ulec uszkodzeniu, jeśli zadziała na nie zbyt duża siła. Uraz ścięgna piętowego może mieć charakter ostry lub przewlekły. Ten pierwszy jest najczęstszym uszkodzeniem spotykanym u sportowców. Zazwyczaj do ostrego zerwania ścięgna Achillesa dochodzi u osób uprawiających dyscypliny sportowe wymagające silnego odpychania stopy np. nurków, piłkarzy lub biegaczy.

Uszkodzenie ścięgna piętowego może towarzyszysz skręceniu lub zwichnięciu stawu skokowego. Dochodzi do tego na skutek nagłego i nadmiernego zgięcia grzbietowego (ku górze) stopy, co powoduje niespodziewane rozciągnięcie ścięgna i jego zerwanie lub naderwanie. O taki uraz nie jest trudno u osób, które prowadzą siedzący tryb życia. Sprzyja on powstawaniu przykurczów w obrębie mięśni łydki. Zerwanie Achillesa w tej grupie jest zazwyczaj skutkiem niedostosowanej do możliwości aktywności fizycznej, która najczęściej nie zostaje poprzedzona rozgrzewką.

Dodatkowo, uszkodzenie ścięgna piętowego może mieć również charakter przewlekły. Wówczas jest wypadkową działających na niego od dłuższego czasu czynników patologicznych, które osłabiają jego wytrzymałość. Należą do nich:

• przewlekłe procesy zapalne obejmujące ścięgno piętowe lub jego pochewkę,
• choroby układowe, takie jak dna moczanowa, toczeń rumieniowaty układowy, zespół Cushinga czy też reumatoidalne zapalenie stawów,
• tendinopatie, czyli przewlekłe zespoły bólowe spowodowane przez nawrac
• ające przeciążenia ścięgien,
• długoterminowe przyjmowanie doustnych kortykosteroidów w dawkach przeciwzapalnych,
• wstrzykiwanie preparatów sterydowych w sąsiedztwie ścięgna Achillesa,
• przyjmowanie antybiotyków z grupy fluorochinolonów przez dzieci.

Do zerwania ścięgna Achillesa najczęściej dochodzi u mężczyzn w wieku pomiędzy 30 a 40 rokiem życia. Zazwyczaj uraz występuje w lewej nodze.

Zerwane ścięgno Achillesa

Przewlekłe uszkodzenie ścięgna Achillesa, które może spowodować jego zerwanie objawia się długo trwającym bólem o średnim stopniu nasilenia oraz opuchnięciem tej okolicy. Dolegliwości nasilają się po aktywności fizycznej. Jednak duża grupa pacjentów nie odczuwa żadnych symptomów. Wówczas pierwszym objawem uszkodzenia ścięgna Achillesa może być pojawienie się dolegliwości świadczących o jego zerwaniu. Do charakterystycznych symptomów należą:

• nagły trzask i silny ból promieniujący do pięty,
• uczucie jakby ktoś uderzył w łydkę,
• niemożność chodzenia, utykanie,
• brak możliwości stawania na palcach,
• obrzęk,
• wzmożone ucieplenie,
• krwiak.

W przypadku pojawienia się wymienionych objawów należy niezwłocznie udać się na ostry dyżur ortopedyczny. Noga z zerwanym Achillesem powinna być maksymalnie odciążona, należy na niej nie stawać i ograniczyć jej ruchomość. Symptomy świadczące o przewlekłym uszkodzeniu, a nie zerwaniu ścięgna Achillesa wymagają odbycia planowej konsultacji w poradni ortopedycznej. W tym celu możesz umówić się do jednego z naszych specjalistów w Medi Horizon Clinic w Warszawie. Oferujemy również pomoc w pilnych przypadkach, do których należy zerwanie ścięgna Achillesa.

W celu uzyskania jak najlepszej sprawności po uszkodzeniu ścięgna Achillesa niezbędna jest rehabilitacja. W pierwszym tygodniu po zabiegu, do czasu ściągnięcia szwów oraz unieruchomienia, zalecamy korzystanie z kul łokciowych i nieobciążanie operowanej nogi. W trakcie wizyty kontrolnej lekarz ortopeda ściągnie szwy i zaleci dalsze postępowanie rehabilitacyjne. Jego celem jest  przywrócenie pełnej ruchomości stawu skokowego, wzmocnienie mięśnia trójgłowego łydki oraz uruchomienie blizny po zabiegu. Proces rehabilitacji odbywa się pod okiem wykwalifikowanego fizjoterapeuty.

Zerwane ścięgno Achillesa

Okres rekonwalescencji po uszkodzeniu ścięgna Achillesa jest zależny od jego stopnia, sposobu leczenia oraz przebiegu okresu pooperacyjnego. Uzyskanie pełnych efektów leczenia zarówno zachowawczego, jak i zabiegowego wymaga czasu. Powrót do pełnej aktywności zazwyczaj trwa około 6 miesięcy. Przez cały ten okres nasi pacjenci znajdują się pod kontrolą jednego z naszych lekarzy ortopedy.

W Medi Horizon Clinic w Warszawie oferujemy nowoczesne i małoinwazyjne zabiegi leczenia uszkodzonego ścięgna Achillesa. Wyróżnia nas indywidualnie podejście do każdego pacjenta. Nasi lekarze dobierają odpowiednie metody leczenia i korekty biorąc pod uwagę wymagania chorego. Zapraszamy na konsultacje do jednego z naszych Specjalistów!